
به گزارش «سراج24»، دو روز گذشته بود که سخنان رئیسجمهور در جمع سفرا و نمایندگیهای ایران در خارج از کشور جنجال دیگری در کشور آفرید. حجتالاسلام حسن روحانی در این گردهمایی اظهار داشت: «عدهای شعار سیاسی میدهند اما بزدل سیاسی هستند هروقت مذاکره میشود، میگویند میلرزیم؛ به جهنم، بروید جای گرم که نلرزید». گرچه در واکنش به این سخنان مطالب حاشیهای زیادی گفته شد، از جمله اینکه رئیسجمهور گفته است به جهنم بروید، اما ظاهر جمله رئیسجمهور این است که به جای گرم بروید نه به جهنم! اما به هر ترتیب از ورود به عالم برزخ و بحث بهشت و جهنم پرهیز میکنیم و در عمل به توصیه رهبر معظم انقلاب در خصوص عدم ورود به حاشیهها به بحث اصلی این جملات میپردازیم.
یک نکته مهم در خصوص واکنشها به سخنان رئیسجمهور مخصوصا "به جهنم" گفتن وی، این است که جای بسیار خوشحالی است که آستانه حساسیت جامعه ما چنان بالا رفته که دیگر تاب شنیدن کوچکترین لحن بیادبانه را از روسای قوای کشور ندارد، و این خود پدیدهای است که جای شکر آن باقی است.
اما دو نکته را میتوان مسائل اصلی سخنان رئیسجمهور دانست.
نکته اول؛ لحن تند نسبت به منتقدان
رئیسجمهور چندی قبل نیز منتقدان توافق ژنو را "کمسواد" خواند، منتقدانی که بسیاری از آنان تحصیلکرده مراکز آکادمیک بودند، دو روز گذشته نیز آنان را با ادبیات ناشایستی مورد خطاب قرار داد، از "به جهنم" گفتن تا "بزدل سیاسی" خطاب کردن. این در حالی است که "شنیدن صدای مخالف" و "تحمل نقدها" از اساسیترین شعارهای سیاسی آقای روحانی بود، تا جائیکه رئیسجمهور سخنان خود در مراسم روز تنفیذ را به این شکل به پایان برد:
« خداوندا، به تو پناه میبرم از استبداد رأی، عجله در تصمیم، تقدّم نفع شخصی و گروهی بر مصالح عمومی و بستن دهان رقیبان و منتقدان».
رئیسجمهور باید به این نکته توجه داشته باشد که رفتارهای اینگونهای به شدت چهره وی را در افکار عمومی تخریب میکند و حداقل مردمی را که به امید شعارهای دولت تدبیر وامید به آقای روحانی رای داده بودند، ناامید میکند.
نکته دوم؛ بزدل خطاب کردن منتقدان مذاکره
حقیقتا منتقدان مذاکرات هستهای هرچه باشند، بزدل نیستد!. چراکه ایستادن در برابر توافق ژنو هزینههای بسیاری زیادی برای آنها داشته، که سختیهای آن رابه دوش کشیدهاند. سعید زیباکلام به دادگاه احضار شد، حسین قدیانی پایش به دادگاه رسانه باز شد، کریمی قدوسی و محمود نبویان مورد شکایت شورای عالی امنیت ملی واقع شدند، نشریه 9 دی توقیف شد، پرونده روزنامه "وطن امروز" به دستگاه قضایی ارسال شد و قس علی هذا....
این در حالی است که خود رئیسجمهور در سخنرانی معروفی که منتقدان را "کم سواد" خواند، از موافقین توافق ژنو گلایه کرد و اظهار داشت:
« چرا فقط یک عده معدود که از جای معدودی تغذیه میشوند، صبحت میکنند؟ البته نمیگوییم آنها حرف نزنند ولی فقط چرا آنها صحبت میکنند؟ چرا فقط یک عده کم سواد صحبت کنند و اساتید دانشمند و بزرگان دانشگاه ما خصوصی حرف بزنند؟ چرا آنها به میدان نمیآیند؟ آینده تاریخ این را به ما نمیبخشد».
حال باید از آقای روحانی پرسید که حقیقتا چه کسی بزدل سیاسی است؟ کسانیکه خصوصی در نزد شما از توافق ژنو دفاع میکنند اما جرات بیان دفاعیات خود را در ملاعام و در معرض افکار عمومی ندارند؟ یا منتقدین که با وجود همه فشارها و تهدیدها و سرزنشها از بیان مواضع خود کوتاه نمیآیند؟
به هر ترتیب بازهم باید به رسانهها تاکید کرد که توصیه رهبر معظم انقلاب در عدم ورود به حاشیهها را جدی بگیرند، مسألههای اساسی کشور را اولویتبندی کنند و با توجه به اهم و مهم مسائل دست به مانور رسانهای بزنند، و از طرفی نیز لازم است که به دولتمردان تاکید شود که بیش از هر قشری موظفند از ایجاد زمینه برای کشاندن اذهان عمومی به مسائل فرعی و حاشیهای بپرهیزند و فضای وحدت کشور را دچار خدشه نکنند.